Το θαύμα της αλλαγής “Και πώς επεστρέψατε προς τον Θεόν από των ειδώλων, διά να δουλεύητε Θεόν ζώντα και αληθινόν.” (Α΄ Θεσσαλονικείς α΄ 9)  "Αν και συνεχώς έπαιρνα μαριχουάνα, οι γονείς μου δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα σχετικά. Σιγά σιγά, άρχισα να μη ζητώ επικοινωνία με ανθρώπους. Έγινα πολύ καχύποπτος και η καρδιά μου γέμιζε με μίσος. Άρχισα να σκέφτομαι ν' αρνηθώ τη ζωή μου, να αυτοκτονήσω. Κατέφυγα σ' ένα πάρκο και καθισμένος στη χλόη τραγουδούσα λυπητερά τραγούδια προσπαθώντας να ελαφρώσω την καρδιά μου. Από τα δηλητήρια που έπαιρνα, είχα μια όψη αρρωστιάρικη. Μια μέρα συνάντησα στο πάρκο μια ομάδα νέων, που με κιθάρες έψαλλαν στο Χριστό. Αποτελούσαν ένα γκρουπ, που είχε αποσπασθεί από μια ορχήστρα ροκ και, αφού πίστεψαν στο Χριστό, έψαλλαν γι' Αυτόν και στους ύμνους τους διηγούντο τι ο Θεός είχε κάνει στη ζωή τους. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου, που μου μιλούσε για το Χριστό, μα εγώ δεν έδινα καμιά σημασία. Δεν πίστευα στην ύπαρξη του Θεού. Ήτανε δεκαπέντε νέοι της ηλικίας μου. Ήταν γεμάτοι από αγάπη για μένα και μου χαμογελούσαν.Προσευχήθηκαν. Ένιωσα μια τόσο μεγάλη χαρά και ειρήνη στην ψυχή μου. Μια μέρα ένας από την παρέα με συνάντησε και μου μίλησε για την ανάγκη της σοβαρής τέλειας παράδοσής μου στο Χριστό. Πίστεψα στο Χριστό και αναγεννήθηκα. Γύρισα στο διαμέρισμά μου, μιλώντας μονάχα για το Χριστό σε όλους τους ανθρώπους. Τόση ήταν η χαρά μου. Κάλεσα όλους τους φίλους μου να μάθουν για το Χριστό". Μόνο ο Χριστός αλλάζει ριζικά τον άνθρωπο και μέσα και έξω. Μόνο ο Χριστός χαρίζει πληρότητα και επάρκεια και δεν έχεις πια ανάγκη ούτε τα ναρκωτικά ούτε τα στοιχεία του κόσμου.Κύριέ μου, με λύτρωσες από βέβαιο θάνατο. Τι κι αν δεν έφτασα μέχρι τα ναρκωτικά, όμως αγάπησα την αμαρτία, έζησα εναντίον Σου κι όμως Εσύ ήσουν και είσαι πρόθυμος να μ' αγκαλιάσεις, να ζήσω.